อธิษฐานอย่างถูกต้อง
ผมชื่นชมคนที่บันทึกหัวข้ออธิษฐานลงสมุดและคอยติดตามผลทุกคำอธิษฐานและคำสรรเสริญอย่างสัตย์ซื่อ และปรับหัวข้ออธิษฐานให้ทันต่อเหตุการณ์อยู่เสมอ ผมได้รับแรงบันดาลใจจากผู้ที่ไปร่วมอธิษฐานและผู้ที่คุกเข่าบ่อยจนพรมที่อยู่ข้างเตียงเปื่อย ผมพยายามเลียนแบบสิ่งที่พวกเขาทำอยู่หลายปีเพราะอยากจะมีชีวิตอธิษฐานที่สมบูรณ์แบบ ผมพยายามอธิษฐานอย่างคล่องแคล่วเหมือนกับนักอธิษฐานทั้งหลายและพยายามทำความเข้าใจสิ่งที่ผมคิดว่าเป็นความเร้นลับเพราะผมอยากเรียนรู้วิธีการอธิษฐานที่ถูกต้อง
ความรักที่ถ่อมใจ
เมื่อเบนจามิน แฟรงคลินยังหนุ่ม เขาเขียนคุณลักษณะ 12 ประการที่เขาอยากจะมีในชีวิตนี้และได้ให้เพื่อนคนหนึ่งดู เพื่อนของเขาเพิ่ม “ความถ่อมใจ” เข้าไป แฟรงคลินชอบความคิดนั้นและได้เพิ่มวิธีพัฒนาคุณลักษณะเหล่านั้นลงไปด้วย ข้อหนึ่งที่แฟรงคลินคิดเกี่ยวกับความถ่อมใจคือ ดูพระเยซูเป็นตัวอย่าง
ความจำเสื่อม
หน่วยกู้ภัยในคาร์สแบด แคลิฟอร์เนีย ได้ช่วยหญิงคนหนึ่งซึ่งพูดสำเนียงออสเตรเลีย เธอจำไม่ได้ว่าตัวเองเป็นใคร เพราะมีอาการความจำเสื่อม ไม่ได้พกบัตรประจำตัว เธอบอกไม่ได้ว่าชื่ออะไรหรืออยู่ที่ไหน แพทย์และสื่อมวลชนระหว่างประเทศช่วยเหลือเธอ ทั้งในด้านสุขภาพ บอกเล่าให้เธอฟัง และพาเธอกลับไปหาครอบครัว
ความเมตตานิรนาม
เมื่อเรียนจบมหาวิทยาลัยใหม่ๆ ฉันจำเป็นต้องจำกัดงบประมาณค่ากินอยู่ไว้เพียงแค่ 25 ดอลล่าร์ต่อสัปดาห์เท่านั้น วันหนึ่งขณะกำลังเข้าคิวจ่ายเงิน ฉันคิดได้ว่าของที่หยิบมาน่าจะเกินเงินที่มีอยู่ ฉันจึงบอกคนคิดเงินว่า “ยอดเงินถึง 20 ดอลล่าร์เมื่อไหร่ก็พอแค่นั้น” แล้วฉันก็ซื้อของได้เกือบครบ ขาดแค่เพียงพริกไทยหนึ่งถุง
อ่างแห่งความรัก
วันหนึ่งในชั้นเรียนวิชาฟิสิกส์เมื่อหลายปีก่อน ครูถามนักเรียนว่ากำแพงหลังห้องสีอะไร โดยห้ามนักเรียนหันไปดู ไม่มีใครตอบได้เพราะพวกเราไม่เคยสังเกต
เหมือนเด็กเล็กๆ
เด็กหญิงตัวเล็กเคลื่อนไหวอย่างงดงามและมีความสุขไปตามเสียงดนตรีนมัสการ ตรงทางเดินนั้นมีเธออยู่คนเดียว แต่นั่นไม่ได้ทำให้เธอหยุดหมุนตัว โบกแขน เขย่งปลายเท้าไปตามจังหวะเสียงเพลง แม่ของเธอยิ้มไม่ได้ห้ามเธอ
ปัญหาความเย่อหยิ่ง
ผู้ที่ได้รับเกียรติคุณหรือชื่อเสียงพิเศษขณะยังมีชีวิตอยู่ มักได้รับการขนานนามว่า “ตำนานในยุคของพวกเขา” เพื่อนนักเบสบอลอาชีพเล่าว่า เขาได้พบหลายคนในโลกกีฬาที่เป็นเพียง “ตำนานในความคิดของตนเอง” ความเย่อหยิ่งทำให้เรามองตัวเองบิดเบือนไป ขณะที่ความถ่อมใจให้มุมมองที่เป็นจริง
โต้เถียงเพื่อเอาชนะ
วันหนึ่งในชั้นเรียนปรัชญาที่มหาวิทยาลัย นักศึกษาคนหนึ่งกล่าววิจารณ์มุมมองของอาจารย์ผู้สอนอย่างรุนแรง นักศึกษาคนอื่นพากันแปลกใจ เมื่ออาจารย์ขอบคุณเขาและพูดถึงประเด็นอื่นต่อไป หลังจากนั้นมีคนถามอาจารย์ท่านนี้ว่าเหตุใดจึงไม่โต้ตอบนักศึกษาคนนั้น เขาบอกว่า “ผมกำลังฝึกวินัยเรื่องการไม่โต้แย้งเพื่อเอาชนะ”
ไม่ใช่ฉัน
ในฐานะผู้ควบคุมวงของวงออเคสตร้า ซึ่งมีชื่อเสียงที่สุดคนหนึ่งของศตวรรษที่ 20 อาทูโร ทอสคานินี เป็นที่จดจำจากการที่เขามักให้เกียรติแก่คนที่ควรได้รับ ในหนังสือชื่อ ผู้ควบคุมไม้ของวาทยากร เดวิด เอเวน ผู้เขียนเล่าถึงสมาชิกวงนิวยอร์คฟิลฮาโมนิคออเคสตร้า ที่ลุกขึ้นยืนและปรบมือให้ทอสคานินีหลังจบการซ้อมซิมโฟนีหมายเลข 9 ของบีโทเฟ่น เมื่อเสียงปรบมือสงบลง ก็ได้ยินเสียงแตกพร่าของอาทูโรที่กล่าวทั้งน้ำตาว่า “ไม่ใช่ผมเลย... บีโทเฟ่นต่างหาก!... ทอสคานินีไม่สำคัญอะไร”
